Ja het leven gaat door, de tijd staat niet stil en al zet ik wel steekjes en probeer ik gewoon alles door te laten gaan, het is niet makkelijk want het gemis is echt heel groot. Vanmorgen de was uit de droger gevist en daar zaten spulletjes van haar tussen, nu heb ik al zoveel weggebracht naar de kringloop om anderen er blij mee te maken, deze laatste spulletjes hou ik toch zelf, ga ze niet dragen hoor, maar gewoon omdat ik er geen afstand van kan doen.Maar ik wil jullie nogmaals bedanken voor alle lieve reacties op haar overlijden, ongelooflijk hoe velen hebben gereageerd zowel op FB als hier, zojuist alles weer eens doorgelezen en dan komen de tranen en dat helpt om de spanning eruit te spoelen. Mijn nichtje heeft voor Mams een mooie kaart gemaakt voor alle kinderen, klein- en achterkleinkinderen en deze zal ik samen met al jullie reacties die ik heb uitgeprint opbergen en bewaren als aandenken. Zo stond ze altijd in de deuropening om iedereen te verwelkomen en uit te zwaaien:
Gisteren ook weer mijn best gedaan en aardig wat steekjes gezet aan mijn Briar's Hill quilt , maar hier even de stand van zaken:
De cirkels zijn al geappliqueerd en nu kan ik dus de bloemen gaan festonneren en daarna nog even de vogels erop maken, maar moet nog Vliesofix halen, had gisteren geen zin om door dat snertweer te gaan en vandaag moet ik toch boodschappen doen!
Fijne dag!
19 opmerkingen:
Ik weet hoe je je voelt ook ik heb mijn moeder een maand geleden verloren
Ik heb eigenlijk 2 jaar geleden al afscheid genomen toen ze dement werd maar toch nu is er niets meer je kunt er niet even meer naar toe.Heel veel sterkte
Begrijpelijk dat het niet meevalt, het is allemaal nog zo vers. Daarbij ging je ook vaak naar je moeder toe, dus ook in je dagelijkse leven is het goed merkbaar dat ze er niet meer is. Sterkte!!
Lieve groet, Ingrid
Ja Lida, het zal niet mee vallen om de draad weer op te pakken. Het is allemaal nog zo vers, forceer ook niets, laat alles over je heen komen. Het geeft niets als je een dag alleen maar zit te dagdromen, het moet een plekje krijgen. Geef het de tijd. Veel sterkte!
Hallo lieverd, ja het zal zwaar zijn, ik kan me voorstellen dat je haar erg mist
Doe het rustig aan geef het een plaatsje in je hart, denk aan alle mooie herinneringen, en leef die uit in je handwerken, dan word dit iets speciaals
Je quilt word schitterend
liefs vanuit Zweden denk aan je
Wat een moeilijke tijd voor je. Het doet me denken aan het verlies van mijn vader, maar het doet me ook kijken naar mijn 84 jarige moeder die steeds moeilijker thuis kan blijven.
Nogmaals heel veel sterkte toegewenst.
Ach ja, Lida, alles gaat gewoon door, terwijl tegelijk alles zo anders is geworden. Het voelt als heimwee, vind ik, alleen weet je dat het nooit meer wordt zoals het was.
Mooi zijn je cirkels, dat wordt vast een heel mooie quilt! Met heel dierbare herinneringen aan je moeder !
Knuffel, Cisca
Mooi deze foto van je moeder.
Dat het leven verder gaat,betekent niet dat je nu niet meer aan je Moeder denkt.In je herinnering is ze steeds bij je.
Misschien kun je met dat wat je van haar bewaard in een quilt verwerken-een herinneringsquilt aan haar.Dat heb ik gedaan en ook voor mijn zusje toen haar man overleed.Gewoon doorgaan heeft geen zin na deze ingrijpende gebeurtenis-zo nu en dan er bij stilstaan is goed.
Sterkte Lida
groetjes,Truus uit Drenthe
Denk maar vaak aan uw mama, spreek met haar en zij afwezig zijnde ,is toch nabij.M.H
Piep hey meid, zo moeilijk... maar we voelen met je mee lieverd knuf
I feel so sorry for you.
Big Hug Grit
En die traantjes borrelen ook rustig na jaren weer even op..... soms voelt dat gewoon even lekker.
Dat mag!
Dag Lida, Lees nu pas dat je moeder is overleden, heel verdrietig en niet meer naar mams.......
Wens je heel veel sterkte!
groetjes Diny
Laat gaan die tranen. Het is zo kort geleden. Neem de tijd voor de verwerking. Die heb je gewoon nodig. Mijn vader is nu ruim een jaar geleden overleden. En er gaat geen dag voorbij of ik denk aan hem. Dat heeft wel even nodig hoor om het een plekje te geven. Sterkte meid.
Groet marian
Ja, het is een nogal zware emotionele tijd, na het overlijden van je moeder. Mijn moeder stierf precies op mijn 62-ste verjaardag. Ik heb daarna eigenlijk niet meer groots mijn verjaardag gevierd. Die herinnering blijft.
Tranen kunnen nog steeds komen bij bepaalde gedachten aan haar of bij een herinnering zoals de twee borduurwerken en haar poëziealbum, die ik heb bewaard. Je leert ermee om te gaan, dat zeker, maar het gemis blijft!
Je quilt wordt mooi!
Ik begrijp het helemaal, Lida, het gevoel van gemis. Neem de tijd om alles goed te verwerken, koester de mooie herinneringen en probeer afleiding en troost te vinden in je mooie steekjes. Veel sterkte en liefs van Ageeth.
Valt tegen he. Klinkt zo makkelijk de draad weer oppakken. Maar toch sterkte ermee en door zetten Lida. Komt goed, je mooie herinneringen blijven hoor.................Liefs.Conny
Ja Lida, velen voor mij hebben al uitgesproken wat ik ook wil zeggen. Heel veel sterkte Lida,
Heel veel sterkte x
Lieverd wat heftig voor je al die laatste dingen. Zo fijn dat je een foto hebt van hoe het was, dat heeft zoveel meerwaarde dan dan een "mooizitportret". Wens je heel veel sterkte en koester je mooie herinneringen......
Liefs van huis tot huis, Anje.
Een reactie posten