Vanmorgen naar mijn moeder geweest en dat was weer even heel emotioneel want er moest een handtekening worden gezet en het duurde even voor zij het begreep en na wat aarzelen kwam daar toen toch plots haar hele handtekening en keurig geschreven, het is dus toch nog ergens aanwezig, maar helaas is al zoveel weggezakt dat zij binnenkort naar een andere afdeling zal moeten gaan waar wel meer zorg voor haar is en waar zij met zes andere samen een grote huiskamer krijgt waar de hele dag iemand aanwezig is van de zorg die ook gezamenlijk dingen onderneemt, knutselt en ook zullen ze samen eten, dit allemaal omdat de regering de zorg nog verder uitkleed en ze weer thuiszorg zou krijgen in het verzorgingshuis, iets wat twee jaar geleden te weinig bleek en de reden was dat ze ingeschreven werd voor het verzorgingshuis! Al het met al voor haar misschien een verbetering al zal er wel weer een verhuizing aan te pas komen, iets wat je eigenlijk liever niet doet met iemand van 96 jaar!Maar ik probeer het van de zonzijde te zien en hoop dat zij weer opleeft als ze meer aanspraak krijgt, maar er moet ook een rolstoel komen omdat zij bijna niet meer loopt en erg veel last heeft van haar voeten en benen. Maar het was wel een heel gezellig bezoekje en je merkt dat zij door het personeel op handen wordt gedragen, ze is ook erg lief tegen hen.
Zo en nu ga ik verder met mijn steekjes aan mijn kleed, even genieten van rust en samen met mijn DH van een kopje thee!
Fijne dag!
11 opmerkingen:
Ja, dat is moeilijk om ' toe te kijken ' als een ouder meer hulp nodig heeft.
Zo'n huiskamer heeft zeker zijn voordelen.
Het ' huiselijk ' samen zijn is best belangrijk.
Wij hebben het met mijn moeder meegemaakt.
daar gingen de cliënten maar zelden naar hun zit/slaapkamer.
Ze zaten altijd in de huiskamer.
grtjs Mieke
Het blijft zwaar om te accepteren dat iemand achteruit gaat. Wij hebben dat meegemaakt met mijn vader. Het ergste was het moment dat hij mij niet meer herkende... Heel veel sterkte!
Ik wens je veel sterkte want het zal zeker niet makkelijk zijn.
Groeten
Marga
Moeilijk hoor Lida, ik herken het! Sterkte
piep veel sterkte meid, is geen gemakkelijke verandering knufje
Fijn dat de medewerksters daar haar op handen dragen!
En ik denk dat meer gezelligheid haar goed zal doen.
Sterkte en succes met de steekjes.
groetjes,Truus uit Drenthe
Sterkte met je mam, en ja verhuizen dat zal voor haar heel moeilijk worden, maar wat een leeftijd, en ze ziet er nog zo kwiek uit
Denk aan je dikke knuf joke
Fijn weekeinden vanuit Zweden
Ja Lida elk bezoekje blijft moeilijk. Sterkte met de verhuizing en maar hopen dat ze het daar nog een poosje naar haar zin zal hebben. Knuffel en groetjes van Joke
Moeilijk, he... Hier ook grote zorgen rond ouders... Sterkte ermee, en hopen dat ze het nog een poosje gezellig heeft in 'de groep'.
Wat moeilijk Lida! Maar misschien helpt het verhaal van mijn Oma, zij werd echt veel blijer op zo'n zelfde afdeling! Het bleek dat ze alleen toch wat zat te verpieteren in haar eigen kamer, en in de huiskamer werd er zo lief voor haar gezorgd! Ook door de medebewoners en dat raakte mij nog wel het meest... Ik snap dat deze stap er eentje is, die je liever niet wil maken. Maar uit eigen ervaring denk ik zeker dat het fijn zal zijn voor je moeder! Sterkte en liefs!!
Vervelend dat je moeder toch moet gaan verhuizen. Wel in het huis waar ze woont, maar toch. Al die nieuwe regels... je zou er triest van worden. Sterkte met alles.
Een reactie posten