Afscheid.

Zaterdag nam ik afscheid van een oud-collega en dat was een mooi maar ook emotioneel afscheid, mede door de prachtige verhalen van zijn vrouw en zijn twee zonen over hun vader. Vooral de verhalen en de emoties van de jongens maakten het tot een meer dan mooi afscheid. De manier waarop zij over hun vader spraken raakten allen in de kerk en toen de kleine stoet van familie de kist begeleidde naar het graf en wij achterbleven in de kerk, was er duidelijk een sfeer van ontroering en een diep medeleven voelbaar.
Meestal denken wij niet aan de dood want die lijkt vaak nog zo ver weg, maar ik realiseerde mij dat hij slechts 20 dagen ouder was dan ik en al had hij het geluk om twee en twintig jaar geleden een donornier te krijgen die zijn leven zo mooi verlengde, het is duidelijk dat wij allen mensen van alledag kunnen zijn, niemand krijgt garanties voor een lang leven.
Daarom neem ik mij weer eens voor om alle dagen te genieten van al het mooie om mij heen, klein en groot en het leven te leven zoals ik het graag wil, want we leven slecht één keer!
Ik wil daarom alleen nog zeggen; Lieve Tjeerd, rust zacht.
En zoals altijd wens ik jullie een:

Fijne dag!