15 jaar geleden!

Het was begin november 1996 en mijn buurvrouwtje en ik bezochten samen Londen om daar van de Kerst-sfeer te proeven, zij had nog nooit eerder gevlogen en dan is november niet echt de aangewezen maand om te gaan vliegen, vanwege het weer vlogen we eerst naar België om een kortere oversteek naar Engeland te maken! We kwamen aan het eind van de morgen aan en Londen baadde in het zonlicht, heel ongewoon voor die tijd van het jaar! 

Doordat we een andere route hadden gevlogen dan normaal moesten we met een wijde bocht rond Londen vliegen voor we konden dalen, dat was genieten! We bezochten Madame Tussaud en The London Experience, helaas konden we niet naar een Musical want zij sprak geen Engels, maar we sloegen ook Harrods niet over en winkelden daar uitgebreid! We kochten versieringen voor in de kerstboom en ook allebei deze beer:

De mijne ging naar Mams en kwam vorig jaar weer naar mij toe, want Mams ging opruimen! Maar de leukste herinnering is wel haar gesprek met de winkeljuffrouw toen zij de beer voor haar dochter kocht. De jongedame begreep natuurlijk haar Nederlandse vragen niet en toen deze haar schouders ophaalde begon mijn buurtje met duidelijke en langzaam gesproken woorden haar vragen te herhalen, dat hielp natuurlijk geen snars en dus ben ik er gauw bij gaan staan en heb voor haar de vragen vertaald, waarop zij mompelde dat die dames wel erg dom waren dat ze geen woord van haar begrepen! Toen ik in het Engels uitgesproken was en de beer was ingepakt verklaarde zij uit de grond van haar hart, dat dat de laatste keer was dat ze naar het buitenland zou gaan, want die lui waren toch te dom voor woorden. 

Maar het meest bijzondere wat we mee maakten was het bezoek aan Westminster Cathedral, waar het koor aan het oefenen was voor de diensten die er die Kerst zouden worden gehouden, de jongens zongen als engelen zo mooi!

Mocht je ooit een bezoek aan de kathedraal brengen, vergeet dan niet omhoog te kijken, er zijn gedeelten waar het plafond op kant lijkt!

Een heel bijzondere beleving was de rit door het hart van Londen boven in een open dubbeldekker, we hadden wel dikke jassen aan, maar het was zo zacht dat we lekker boven konden zitten en genieten van een sprookjesachtig Londen. Veel foto's hebben we helaas niet, want thuis gekomen deed zij de camera open zonder het rolletje terug te draaien en dus was alles belicht, wat is het nu dan toch makkelijk met de digitale camera, geen rolletje meer en je kunt het chipje eruit halen zonder dat het de foto's beschadigd. Gisteren moest ik weer aan haar denken, door een val als kind in een betonnen trappenhuis waren haar hersens licht beschadigd en al kon ze met woorden goed uit de weg, schrijven en lezen waren een korvee voor haar en toch was ze slimmer dan menig "geleerd" mens. Ik zie haar niet zo vaak meer, maar deze bijzondere trip is echt een geweldige herinnering! Ik wens jullie ook veel leuke en bijzondere Kerst-herinneringen! Fijne dagen
Lida