Ja hoor die bestaat, je bent niet ziek genoeg meer om hele dagen in je bed te kruipen, maar verder ben je nog zo gammel als wat! Je nachten worden nog steeds verstoord door je eigen geblaf en 's morgens heb je het idee dat je uit bed gelepeld moet worden!
Maar met wat Finimal en wat koppen thee met honing lijk je heel wat en dus denk je als je 's avonds in bed ligt: Morgen ga ik eerst dat muisje afmaken en ik maak dan ook meteen het doosje af, ben dan toch op zolder bezig! Maar ja je hebt net ruim een week in bed doorgebracht, dus 's morgens komt het besef dat de slaapkamer onder handen moet worden genomen, bed verschonen, zwabber eronder door halen, kleed stofzuigen en met een stel vochtige hygiënische doekjes alles afnemen, ik zal maar zeggen virusvernietiging!
Op nog wat onzekere benen daal je de trap af nadat het beddengoed in de wasmachine is gestopt en dan kijk je eens rond in de keuken en besef je dat daar ook hoognodig een lap door moet, nee je hoeft niet meteen op een trapje te klimmen om de planken te soppen, maar gewoon het fornuis, de aanrecht, de gootsteen, het raamkozijn en natuurlijk de hoek waar Tara's eten wordt opgediend en waar ze altijd even haar kop schud als ze heeft gedronken.
Dan denk je even rustig te kunnen gaan zitten, maar ja de droger is klaar en spuwt het warme beddengoed eruit en als je dat meteen op je bed gooit dan hoeft het niet op de berg strijk (die stilletjes weer is gegroeid!) en dus klim je de trap weer op naar boven en wordt met vereende krachten het bed opgemaakt!
De badkamer is nog steeds een slagveld en ook de trap kan wel een stofzuigbeurt gebruiken, maar Rome en Keulen zijn ook niet op één dag gebouwd en dus zijg ik neer op de luie stoel en denk ik: Als ik vanavond nog wat energie heb dan ga ik naar zolder, pak daar de plakstift en garen en naald en ga ik misschien het doosje in elkaar zetten, dat muisje zet ik nog maar even uit mijn hoofd en het jurkje ervoor ook en eindelijk neem ik wat tijd om uit te griepen en misschien héél misschien maak ik dus vanavond dat doosje af, maar ik beloof niets, ik griep na!
Fijne dag!
Maar met wat Finimal en wat koppen thee met honing lijk je heel wat en dus denk je als je 's avonds in bed ligt: Morgen ga ik eerst dat muisje afmaken en ik maak dan ook meteen het doosje af, ben dan toch op zolder bezig! Maar ja je hebt net ruim een week in bed doorgebracht, dus 's morgens komt het besef dat de slaapkamer onder handen moet worden genomen, bed verschonen, zwabber eronder door halen, kleed stofzuigen en met een stel vochtige hygiënische doekjes alles afnemen, ik zal maar zeggen virusvernietiging!
Op nog wat onzekere benen daal je de trap af nadat het beddengoed in de wasmachine is gestopt en dan kijk je eens rond in de keuken en besef je dat daar ook hoognodig een lap door moet, nee je hoeft niet meteen op een trapje te klimmen om de planken te soppen, maar gewoon het fornuis, de aanrecht, de gootsteen, het raamkozijn en natuurlijk de hoek waar Tara's eten wordt opgediend en waar ze altijd even haar kop schud als ze heeft gedronken.
Dan denk je even rustig te kunnen gaan zitten, maar ja de droger is klaar en spuwt het warme beddengoed eruit en als je dat meteen op je bed gooit dan hoeft het niet op de berg strijk (die stilletjes weer is gegroeid!) en dus klim je de trap weer op naar boven en wordt met vereende krachten het bed opgemaakt!
De badkamer is nog steeds een slagveld en ook de trap kan wel een stofzuigbeurt gebruiken, maar Rome en Keulen zijn ook niet op één dag gebouwd en dus zijg ik neer op de luie stoel en denk ik: Als ik vanavond nog wat energie heb dan ga ik naar zolder, pak daar de plakstift en garen en naald en ga ik misschien het doosje in elkaar zetten, dat muisje zet ik nog maar even uit mijn hoofd en het jurkje ervoor ook en eindelijk neem ik wat tijd om uit te griepen en misschien héél misschien maak ik dus vanavond dat doosje af, maar ik beloof niets, ik griep na!
Fijne dag!