
maar ook mandarijntjes en linten en die werden weggebracht naar verzorgingshuizen in de binnenstad van Dordt, jeetje wat was dat ver lopen voor een meisje van zeven en dan moest je nog helemaal terug ook! Het jaar daarop liep mijn zusje en hoefde ik niet meer mee te doen van mijn ouders, wat was ik blij, ik mocht alles snoepjes van mijn verjaardag (ik was meestal in de vastentijd jarig) zelf opeten en wat waren die hard geworden, ach al die arme oude mensen die keiharde snoepjes van ons kregen!
Nu is het Pasen, het moment van zijn verrijzenis en ook dat was een bijzonder moment, ik ging naar de nachtdienst (die twee uur duurde!) en genoot van de muziek en de mensen om mij heen die vol overtuiging zongen en nu zijn er lege kerken, al wordt hier een eucumenische dienst gehouden en zullen daar veel mensen van alle gezindten bij elkaar komen en elkaar net als ik nu een Zalig/ Goed/ Vrolijk Pasen wensen!